“Fit is not a destination. It’s a way of life” (unknown)

Ben je tijdens de Coronatijd ook wat kilootjes bijgekomen? Lag het aan het gebrek aan beweging of snoepte je meer? Wil je ook terug naar een gezondere levensstijl?

Misschien biedt het boek van Reinder Postma wel soelaas. Hij is health change coach en was jarenlang drugsverslaafd maar wist zijn leven drastisch te veranderen. Doordat zijn verslaving, weet hij hoe gewoontes je leven kunnen bepalen maar je kan die mechanismen ook op een positieve manier gebruiken.

Met zijn ‘Routine methode’ helpt hij ons om een gezond gewicht én een gezonde conditie op te bouwen. Als je zijn methode volgt, ga je niet diëten of intensief sporten maar simpelweg andere gewoontes aanleren waardoor je automatisch een betere levensstijl ontwikkelt. En omdat het vaste routines worden, heb je er hoe langer hoe minder zelfdiscipline voor nodig. Een kleine tip van de sluier: je suiker- en alcoholgebruik zal er wel door dalen. Wat een geweldig idee. Ik ga het alvast proberen!

Leestip: Reinder Postma, De gezonde routine methode, 2016.

“Once you learn to read, you will be forever free.” (Frederick Douglass)

 

Nee, helaas… ik weet niet of boekenwurmen langer leven. Maar hun leven is wel een stuk boeiender. Door te lezen kan je:

 

• Kruipen in de gedachten en gevoelens van iemand anders
• Verre landen en andere culturen bezoeken zonder je luie zetel uit te moeten
• Spannende avonturen beleven zonder echt in gevaar te zijn
• Je eigen problemen en beslommeringen ontvluchten
• Nieuwe inzichten opdoen en kennis vergaren
• Andere vaardigheden leren
• Je eigen denken uitdagen en je referentiekader uitbreiden
• Meer humor in je leven krijgen
• Inzicht verwerven in de actualiteit en de maatschappij
• Je gevoelens exploreren
• Op de hoogte blijven van het leven van beroemde mensen
• Je eenzaamheid verzachten
• …

En ik denk dat het lijstje nog lang niet volledig is.  Lezen is misschien wel de enige echte gezonde drug die op (bijna) alles een antwoord is. Bovendien is de uitwerking van deze drug ook voor iedereen anders. Mensen hebben namelijk niet altijd dezelfde smaak over boeken. Zelfs bestsellers worden niet door iedereen de hemel in geprezen. Je leest immers nooit enkel wat er staat maar wat jijzelf eruit begrijpt. En dat kan al eens verschillen. Zo kan het ook gebeuren dat je een boek twee keer leest en er de tweede keer totaal anders tegenaan kijkt dan de eerste keer. Ondertussen heb je een ander gedachtengoed en ervaringen opgebouwd, waardoor je een andere kijk hebt op wat je leest dan toen je jong was.

Lezen is als drug ook heel veelzijdig want er zijn veel verschillende genres. Sommige mensen houden van literatuur. Hoe de taal als een instrument wordt gebruikt om iets weer te geven, een stemming op te roepen of iets te beschrijven, is voor hen heel belangrijk. Anderen zijn vooral in het verhalende en de spanning of avontuur geïnteresseerd. Of je wil graag via gedichten de diepte van emoties verkennen. Ware verhalen van mensen geven je een inkijk in hoe zij hun moeilijkheden het hoofd hebben geboden. Humoristische boeken zijn weer een ander genre. Voor de eeuwige student zijn non-fictie boeken erg interessant en de self-made man zoekt in dummy’s boeken om nieuwe vaardigheden aan te leren.  

Kortom, door te lezen heb je toegang tot een veelzijdige en individueel afgestemde drug, die je niet enkel ontspanning en plezier geeft maar ook de tools om op verschillende vlakken van je leven vooruitgang te boeken en je beter te voelen…

Waarom lees jij? Welk boek ligt er voor jou klaar?

“Stap in het licht van de dingen, laat de natuur je leraar zijn.” (William Wordsworth)

Onze grootouders die tuinierden in hun ‘hofkes’ waren nog zo gek niet. Blijkbaar is tuinieren goed voor je psychische welzijn. Door te werken met je handen ontstaat er een innerlijke ruimte om je emoties te kunnen ordenen. “Een tuin biedt je niet alleen een beschermde materiële ruimte die je helpt je geestelijjke ruimte te vergroten en te verstevigen, maar schenkt je ook de rust en stilte om je eigen gedachten te kunnen horen” vertelt Sue Stuart-Smith. Veel tuinwerk is eentonig en dat zorgt ervoor dat lichaam, geest en omgeving samenkomen tot een gevoel van flow. Zo zorg je voor een vermindering van stress en je stemming verbetert erdoor.

Het helpt dat een relatie opbouwen met een plant minder omslachtig is dan met een mens. Ze spreken je dan ook niet tegen. En het geeft een enorme boost aan je zelfvertrouwen als er dankzij jou een mooi bloeiende plant tevoorschijn komt.

Sue Stuart-Smith legt uit hoe tuintherapie heilzaam kan zijn voor tal van psychische problemen van verslaving en depressie tot eenzaamheid en PTSS. Ze baseert zich daarvoor op neurowetenschap en psychoanalyse. Ze put ook uit verhalen van soldaten in de loopgraven. Toen werden aan beide zijden tuintjes aangelegd. Men gebruikte petroleumblikken als gieters en bajonetten als tuingereedschap. Ook de opa van Sue Stuart-Smith, een getraumatiseerde oorlogsveteraan van de tweede wereldoorlog, kreeg dank zij een opleiding tot hovenier zijn mentale evenwicht terug.

Tijd dus om te gaan zaaien, wieden en snoeien want het kan je enkel maar gelukkiger maken…

Leestip: Stuart-Smith Sue, Tuinieren voor de geest, 2020.

“Happiness is not out there, it’s in you” (Unknown)

Wat maakt je gelukkig?  De meesten denken als antwoord hierop aan:

 

 

• Een goede partner/relatie
• Gezondheid
• Gelukkige kinderen
• Genoeg geld
• Liefde en vriendschap
• Een mooie auto
• Een succesvolle carrière
• …

Maar als je een perfecte partner én leuke kinderen én geld én van je hobby je beroep maakt , dan garandeert dat nog niet dat je gelukkig bent. Want als je – ondanks alles wat je hebt – geen innerlijk gevoel van tevredenheid, vervulling en geluk hebt, ben je niet echt gelukkig. Michael Singer legt uit dat je jezelf wijs maakt dat je gelukkig zal zijn via externe omstandigheden. Als je die droomprins ontmoet of die goeie baan hebt, dan zal je gelukkig zijn… Je denkt dat al die omstandigheden buiten jezelf je het gevoel zullen bezorgen dat ‘geluk’ heet. Maar dat is een omweg die je afsluit van je ware innerlijke geluk. Door het geluk te zoeken buiten jezelf, sluit je je ervoor af.

Hoe bevrijden we ons daaruit? Door je te bevrijden van negatieve gedachten en je te ontdoen van de stress in je hoofd, door je hart terug te openen voor positieve energie.

Michael A Singer is opgeleid als econoom en richtte in 1975 een meditatiecentrum op. Hij combineert westerse en oosterse filosofie en leert je hoe je geluk zonder voorwaarden kan vinden.

Leestip: Michael A. Singer, Geluk zonder voorwaarden, De bevrijding van het verkrampte hart, Ten Have, 2010.

“Keep taking time for yourself – until you’re you again.” (Lalah Delia)

Marc Buelens en Ann Vermeiren leggen uit dat zelfzorg niet hetzelfde hoeft te zijn als op de bank hangen met een zakje chips of eindeloos bingewatchen. Er is een onderscheid tussen je bodem voeden en jezelf vullen.

Wanneer je je bodem voedt, zorg je net zoals bij een plant voor de noodzakelijke ingrediënten om gezond te blijven en te groeien. Je doet dan die zaken die nodig zijn om je batterijen op te laden. Zo delen we een aantal activiteiten of ‘bodems’ die ons kunnen helpen daarbij:

• Wat langer slapen
• Lekker gezellig met het gezin ontbijten
• Sporten, wandelen, fietsen
• Lezen, muziek, schilderen;
• Lekker niksen, ontspannen, luieren;
• Mediteren, bidden, contact zoeken met een ‘groter geheel’

Maar er zijn ook meer specifieke activiteiten die voor iedereen anders kunnen zijn. Het zijn de activiteiten waar je van in flow komt, waardoor  je tijd, moeite en inspanningen vergeet. En dat is voor iedereen anders. Voor de een is dat muziek schrijven, voor de ander koken of fotografie beoefenen. Wat voor de ene een activiteit is waar je van in flow kan geraken, kan voor de ander een activiteit zijn, die teveel vergt.

Maar soms wordt zelfzorg verward met het opvullen van een leegte. Sommige activiteiten dienen gewoon om te vluchten. Je snoept veel, rookt of gaat urenlang surfen, of je gaat sporten omdat je denkt dat dat je ontspant. Maar als iets een vlucht of een lapmiddel is, kan het je niet voeden. Je vraagt je dan af waarom je je na een middag op internet surfen en een uur sport nog steeds niet genoeg ontspannen voelt.  En onze maatschappij biedt heel wat mogelijkheden om te vluchten:

• 24 uur per dag bingekijken naar tv
• Games, online gokken
• Sociale media die ons voortdurend uitnodigen
• Sporten
• Allerlei uitstapjes, evenementen
• Snoepen, op restaurant gaan…

Zo kan een marathon lopen voor een geoefende atleet een voedende activiteit zijn, maar voor de meeste mensen is het pure waanzin. Een boek over filosofie lezen kan voedend of zelfpijnigend zijn. Ook uitgaan kan ontspannend en voedend zijn of een krampachtige vlucht uit de eenzaamheid.

Hoe staat het met jouw zelfzorg? Wat doe je om jezelf te voeden? Waar loop je voor warm? En hoe vaak vul je de leegte?

Leestip: Marc Buelens, Ann Vermeiren, Beter zorgen voor jezelf, Lannoo, 2019.

“Do more of what makes you happy.” (anoniem)

Verloopt je leven zoals je zou willen? Of heb je het gevoel dat je voortdurend vastloopt en niet kunt doen wat je echt graag wil doen?

Misschien heb je last van beperkende overtuigingen, die onbewust je keuzes beïnvloeden. Je bent er bijvoorbeeld van overtuigd dat je koste wat kost de vrede moet bewaren, dat boosheid uit den boze is of dat voor jezelf zorgen egoïstisch is.

Ikzelf geloof nog steeds: ‘eerst je werk af en dan ontspannen’.  Als kind werkte dat om mijn huiswerk steeds af te hebben, het was een zinvolle regel. Maar als volwassene blijkt het werk nooit af te zijn. Heb je voor je job niets meer te doen, dan is er altijd nog wel iets in het huishouden dat aandacht verdient of er zijn nog tal van klusjes, administratieve taken enz. die liggen te wachten. Heb je al aan je belastingbrief gedacht?  Zo kom je nooit aan jezelf toe. Tijd dus om die regel overboord te gooien. Maar gemakkelijk is dat niet. Zo ook: ‘je moet eten voor de honger die komt’… was ook al een goede regel voor een kind dat bloedarmoede had en de nodige voedingsstoffen binnen moest krijgen. Die onbewuste overtuiging zou ik toch ook heel graag overboord gooien, zodat ik eens terug wat kilootjes verlies…

Christel Nani helpt je te achterhalen wat jouw beperkende overtuigingen zijn op op het vlak van werk, gezondheid, veiligheid, familie, geluk en nog veel meer. Ze helpt je ook deze overtuigingen te herformuleren. Zodat je vrij je passies kan volgen.

Leestip: Nani Christel, Diepe verlangens, Zie het verschil tussen jouw wensen en die van je omgeving, Archipel, 2006.

“Het leven is een feest maar je moet zelf de slingers ophangen” (Loesje)

De term ‘curlingouder’ werd uitgevonden door de Deense psycholoog Bent Hougaard. Hij vond dat sommige ouders lijken op de spelers op een curlingveld. Curling is een soort bowlen maar dan op ijs. Men gebruikt een grote steen (de curl) die over het ijs glijdt. Met een soort bezems wordt het ijs voor de curl geveegd om de baan van de curl zo te effenen naar het doel toe.  Sommige ouders vegen als curlers alle problemen voor hun kinderen weg zodat hun pad geëffend is.

Als het kind niet naast zijn vriendje kan zitten op school, is dat met een gesprek met de leerkracht wel opgelost. Vergeten ze hun lunchbox, dan wordt die nagebracht. Vaak hoeven ze niet te helpen in het huishouden want dat zullen ze later nog genoeg moeten doen. Als curlingouder heb je ook al lang alle mogelijke obstakels in de gaten en je lost ze vlotjes op. Zo worden leerproblemen al opgespoord voor het kind het zelf in de gaten heeft. Begint zoon niet vroeg genoeg met studeren, dan maakt mama wel een planning voor hem zodat er niets kan mislopen.

Maar creëren ‘curlingouders’ dan een ‘pampergeneratie’: kinderen die te beschermd zijn opgevoed en daardoor geen kans hadden hun eigen fouten te maken of zelf creatieve oplossingen te zoeken. Zullen ze in hun volwassen leven wel zelfredzaam genoeg zijn? Of worden het alleen maar (faal)angstige mensen?

Misschien is het dan toch beter een ‘loedermoeder’ worden, die de kinderen met twee verschillende sokken naar school stuurt, alle McDonald’s medewerkers bij naam kent en niet weet of het kind huiswerk heeft… 🙂 Loedermoeders zijn moeders die keihard hun best doen om supermoeders te zijn, maar nu eindelijk durven toegeven dat dat onbegonnen werk is. In Nederland hebben ze een eigen website en je kan zelfs tot loedermoeder van het jaar verkozen worden.

website: http://loedermoeder.nl/

facebookpagina: https://www.facebook.com/loedermoeder/

 “Only one flag flies above all the rest: the flag of universal oneness.”  (Sri Chinmoy)

Er was eens een groot land met prachtige wouden en rivieren, hoge bergen en aantrekkelijke hardwerkende inwoners. Het enige probleem was dat de mensen permanent in oorlog waren met elkaar. Ze vochten voor de vlag die ze hadden geërfd van hun voorvaderen. Elke groep had zijn eigen vlag met gewoontes en tradities van vorige generaties.

De vlaggen waren voor iedereen belangrijk en het slagveld leek op het eerste zicht mooi en heldhaftig met mensen die bereid waren hun leven te geven voor de vlag. Ze waren er trots op om de grote tradities te mogen verdedigen. Maar wanneer je beter keek, zag je vooral bloed, miserie en dood.

Op een dag kwam er een groot schip aan. Op het schip zat reus, die heel voorzichtig was om niet op de inwoners te trappen. De reus had een groot hart en de mensen werden zijn aanwezigheid in hun midden gewoon terwijl hij toezag hoe de oorlogen verder gingen.  Stilaan werd de reus hun gevechten beu want hij zag dat de mensen – afgezien van hun oorlogen – goede mensen waren. Daarom nam hij een beslissing. Hij organiseerde een groot feest en iedereen was uitgenodigd.

Iedereen kwam naar het festijn, om te genieten van de lekkernijen en de excellente wijn en de stemming was opperbest. Maar plots begon de reus onbedaarlijk te huilen. De mensen vroegen: “Wat scheelt eraan, iedereen is gelukkig. Waarom bent u zo verdrietig?”  De reus antwoordde: “ik heb geen vlag voor mezelf”.

De mensen voelden zich hierdoor slecht en vroegen zich af hoe ze de reus gelukkig konden maken. Hij antwoordde: “Ik zou graag een grote vlag hebben, gemaakt van al jullie kleine vlaggen, dan zou mijn droom uitkomen.”

Onmiddellijk kwamen de vrouwen samen om te naaien. De mannen hadden ondertussen al genoeg wijn op, of misschien waren ze bang van de reus… geen van hen opperde bezwaren. Binnen de kortste keren hadden de vrouwen een prachtige vlag genaaid met de meest diverse kleuren.

De reus was erg gelukkig en bedankte iedereen. Hij nam de mooie vlag terug mee met zijn schip en voer weg. Iedereen stond aan de kade om afscheid te nemen. Vanaf dat moment werd de legende van de vlag van dochter op dochter doorgegeven en daarmee was er een nieuwe traditie ontstaan.  En er was sindsdien nooit meer oorlog in het land.

Bron: Verhaal van Patrick Condamin vermeld in Anné Linden, Boundaries in Human Relatinships, How to be Separate and Conncected, 2008, blz. 149-150.

Sommigen onder ons zijn nu al zo’n zestal weken thuis aan te werken. En misschien begint dat toch te wegen. Tijd om wat tips te verzamelen.

1. Zorg voor rituelen die werk scheiden van de rest:

Wat je mogelijk mist is een overgang tussen de verschillende activiteitsblokken. Normaal verplaats je je naar je werk en op die manier heb je een soort mentale overgang naar werktijd. Die ontbreekt nu.

Wanneer start je nu eigenlijk met werken? Misschien was je toen je opstond al gaan kijken naar je mails, ben je daarna gaan ontbijten om dan opnieuw te beginnen met je werk. Misschien is dat niet zo’n goed idee. Op die manier is er geen duidelijk onderscheid meer tussen vrije tijd en werktijd. Volgens de Franse filosofen Gilles Deleuze en Felix Guattari hebben wij immers nood aan een soort ‘refreinen’, rituelen of oriëntatiepunten om grip te krijgen op de realiteit (bron: artikel van Tim Christiaens in De Standaard dd. 29 april). De rit van het werk naar thuis bereidde ons zo voor op de nieuwe fase van de dag.

Zorg dus dat je thuiswerk ook wordt ingeleid door één of ander ritueel en zorg ook voor een eindritueel.

2. Hou een virtuele koffiepauze

Normaal kan je tijdens de koffiepauze wat dagelijkse weetjes uitwisselen. Pas nu je thuis werkt, besef je hoe dat praten over koetjes en kalfjes toch wel een aangename ontspanning gaf. Spreek af met een collega om een koffiepauze-chat in te lassen.

Gebruik whatsapp of een virtuele call om even gezellig weetjes over het werk of privé uit te wisselen.

3. Zorg ervoor dat je niet alleen werkt door virtuele een collega in te schakelen:

Wat je misschien ook mist is de stille aanwezigheid van collega’s. Als er af en toe iets misliep of je wilde eens een verzuchting uiten, waren ze er wel om je te aanhoren. Nu zit je heel de tijd alleen. Ik loste dat vandaag op door een videocall open te zetten met een collega en tegelijk gewoon verder te werken. Dat was wel aangenaam. Je kan dan af en toe iets vragen en je hebt het gevoel dat je niet alleen aan ’t werk bent. Bovendien kan je zo ook aan teamwerk doen.

Je kunt dus conferentiecalls ook gebruiken om gewoon samen aan iets te werken. Je kan dan best wel voor ogen houden dat je collega je kan zien als je een mail aan ’t tikken bent, dus best niet in je neus peuteren ondertussen 🙂

Hebben jullie nog leuke tips, laat ze weten. Vooral tips voor thuiswerken met kinderen ontbreken hier nog.

“You can’t be brave if you’ve only had wonderful things happen to you.” (Mary Tyler Moore)

Mira Kirschenbaum onderzocht of het waar is dat alles wat je overkomt iets waardevols voortbrengt, meer zelfs dat het precies is wat je nodig had. Ze zocht patronen naar de verschillende redenen die mensen gevonden hadden voor wat hun overkomen was.Volgens haar gebeurt alles om één van de volgende redenen:

1. Om je thuis te voelen in de wereld.
2. Om jezelf volledig te kunnen accepteren.
3. Om je te leren dat je je angst kunt loslaten.
4. Om je te helpen vergeving te vinden.
5. Om je te helpen je ware verborgen talenten te vinden.
6. Om je te geven wat je nodig hebt om je ware liefde te vinden.
7. Om je te helpen sterker te worden.
8. Om je te helpen het speelse in het leven te ontdekken.
9. Om je het belang te tonen van een missie in het leven.
10. Om je te helpen een goed mens te worden.

Volgens Mira is het belangrijk om de ware betekenis te begrijpen van de slechte dingen die je overkomen omdat ze je helpen je beste, meest ware zelf te worden.  

Misschien is het idee dat alles voor een reden gebeurt ook wel een goede methode om met verdriet om te gaan. Je kan je verdriet een plaats geven. Het geeft je de kans om te reflecteren over wat mis ging en zo vind je de kracht en vrijheid om op een positieve manier een nieuwe zin te vinden en verder te gaan.  Victor Frankl, de psycholoog die de concentratiekampen overleefde, zei dat de grootste vrijheid is om te kiezen hoe je reageert op wat je is aangedaan.

Of in de woorden van Marilyn Monroe:

“I believe that everything happens for a reason. People change so that you can learn to let go, things go wrong so that you appreciate them when they’re right, you believe lies so you eventually learn to trust no one but yourself, and sometimes good things fall apart so better things can fall together.” (Marilyn Monroe)

Leestip: Kirschenbaum Mira, Alles heeft een reden, Ontdek de ware betekenis van belangrijke gebeurtenissen in je leven, 2010.