Riane Eisler zei het zes jaar geleden al. Het wordt tijd voor een ‘zorgende economie’. Riane vraagt zich af wat de werkelijke indicatoren zijn voor groei en welzijn. Ze stelt vast dat de economische groei vandaag niet echt meet wat ons welzijn bepaalt.  Zo zijn oorlogen, meer gevangenen, meer zieken,… allemaal goed voor de economische cijfers. Immers, er wordt veel geld verdiend met de verkoop van wapens, het privé beheer van gevangenissen en de verkoop van geneesmiddelen. Zelfs milieurampen leveren winst op. Denk maar aan de opbrengsten voor kuisbedrijven, juristen, enz.

Maar wat met de winst aan welzijn door zorgtaken voor ouderen, kinderen, zieken, gehandicapten, … waar talrijke huismoeders en –vaders, zorgers en vrijwilligers zich dagelijks voor inzetten. En wat met de zorg voor de natuur? Die winsten wordt amper in de economische cijfers opgenomen. Riane zegt dat dit soort taken eerder ‘vrouwelijke’ taken zijn (ook als ze door mannen worden uitgevoerd). En dat soort taken werd volgens haar vanuit de geschiedenis en het ‘dominantie-model’ altijd al stiefmoederlijk behandeld.

Ze stelt daarom voor om als maatschappij meer waarde te gaan hechten aan wat zorgende mensen voor ons en de omgeving doen en dat ook te weerspiegelen in de economische indicatoren. Dan zijn niet niet enkel wapenverkoop, sigarettenverkoop en het massaal plunderen van onze natuur verantwoordelijk voor het economisch succes maar ook zorg voor elkaar en de natuur.

Nu we in deze tijden merken hoe we afhangen van al die zorgverleners, is haar verhaal actueler dan ooit!

Leestip: Eisler Riane, Creating a real Wealty economy,  From Phantom Wealth to a Wiser Future for All Humanity, 2014.