“Wat we moeten doen is een veilige manier vinden om elkaar stevig te omhelzen” (Paul Verhaeghe)

De term ‘pleonexia’ komt van Aritistoteles en verwijst naar ongebreidelde groei.  Het is een soort ziekte, een onvezadigbare wens om altijd meer te verwerven… meer geld, meer bezit, meer macht…  De huidige coronacrisis kan erop wijzen dat ons ongebreideld consumentisme niet meer houdbaar is. Misschien moeten we de raad van Aristoteles terug ter harte nemen. Namelijk dat we het goede leven kunnen vinden door te kiezen voor het ‘juiste midden’.  Zo is ‘goed’  een afweging tussen ‘te veel’ en ‘te weinig’. Moed is het midden tussen lafheid en roekeloosheid. En spaarzaamheid is het midden tussen gierigheid en verkwisting. Door terug te kiezen voor het goede in plaats van altijd meer te willen kunnen we misschien beter uit de crisis komen.

In zijn boek ‘Houd afstand raak me aan’ plaatst Paul Verhaeghe de oorzaak én de gevolgen van de pandemie in een ruimere context. Hij betoogt dat we andere keuzes moeten maken op het vlak van economie, milieu en ten opzichte van elkaar.

Met andere woorden: de wereld staat op zijn kop maar we kunnen er beter uitkomen.

Reading tip Paul Verhaeghe, ‘Houd afstand raak me aan’, De bezige Bij, Amsterdam, 2020.