“We all have flaws and weaknesses. The trick is figuring out what yours are before the rest of the world does.” (Lynn Toler)

Je kan niet groeien als je telkens over je zwakheden struikelt. Daarom is het belangrijk je eigen zwakheden en gebreken te kennen. Maar als je kritiek krijgt, doe je meestal één van de drie volgende dingen:

• Verdedigen: je voelt je door de kritiek bedreigd en dus zal je lichaam in aanvalspositie gaan. Je wordt boos en confronteert je criticus. Maar dan laat je je primitieve brein zijn gang gaan en laat je de kans voorbij gaan om de informatie te laten doordringen. Je kan dus beter je boosheid parkeren en gebruik maken van de gelegenheid om jezelf (en je fouten) beter te kennen. Als kennis macht is, is zelfkennis immers supermacht… J
• Minimaliseren: je zal dan gaan zoeken naar redenen waarom de kritiek eigenlijk niet op jou van toepassing is. “Hij weet niet waarover hij spreekt, hij kent mijn situatie niet”, denk je dan. Weersta ook die neiging en zoek of je met de informatie meer inzicht kan krijgen in jezelf.
• Jezelf afbreken: de kritiek is voor jou een bewijs dat je niets waard bent, dat je altijd stomme dingen doet. Je blijft jezelf altijd verontschuldigen voor alles en iedereen. Val ook niet in die val. Kritiek hoeft niet te worden opgevat als teken van jouw gebrek aan eigenwaarde, maar als informatie dat je een mens bent met fouten zoals iedereen.

Je bent niet de som van je fouten. Je bent meer waard dan het resultaat van je veldslagen en je mislukkingen. Je bent wie je kiest te zijn vanaf dit moment!

Leestip: Lynn Toler, Dear Sonali, Letters to the Daughter I Never had, 2019.